Σεμέλη
O Κάδμος και η Αρμονία είχαν αποκτήσει τέσσερις θυγατέρες, τη Σεμέλη, την
Ινώ, την Αγαύη και την Αυτονόη, κι ένα μοναχογιό, τον Πολύδωρο. Τη Σεμέλη την πόθησε
ο Δίας και κατάφερε να σμίξει μαζί της κρυφά από την Ήρα. Η Ήρα όμως που
ζήλευε, την εκδικήθηκε, αφού την έπεισε να ζητήσει από τον Δία να φανερωθεί
μπροστά της όπως αυτός παρουσιαζόταν μπροστά στην Ήρα. Έτσι, όταν ο Δίας, μη
μπορώντας να αθετήσει σχετική υπόσχεσή του στη Σεμέλη, εμφανίστηκε πάνω στο
άρμα του με αστραπές, βροντές και κεραυνούς, η άτυχη κοπέλα έχασε τη ζωή της
μέσα στις φλόγες. Μόλις που πρόφτασε τότε ο Δίας ν' αρπάξει μέσα από το καμένο
σώμα της το πρόωρα γεννημένο παιδί τους, να το ράψει πάνω στον δικό του το μηρό
και να το κρατήσει ως την ώρα της κανονικής γέννησής του. Έτσι η Σεμέλη έγινε
μάνα ενός μεγάλου θεού, του Διόνυσου, που με το κρασί του έφερε στους ανθρώπους
τη χαρά και την ξεκούραση από τον αγώνα της ζωής. Όμως οι αδελφές της Σεμέλης,
που τη φθονούσαν, διέδωσαν πως ο Διόνυσος δεν ήταν παιδί του Δια, αλλά καρπός
από κρυφή σχέση της Σεμέλης με κάποιο θνητό, πως η Σεμέλη για να σκεπάσει την
παρεκτροπή της, είχε επινοήσει την ιστορία για τον έρωτα του Δία και πως γι'
αυτό ο θεός την τιμώρησε με τον κεραυνό του. Τότε ο Διόνυσος έκανε τις αδελφές της
μάνας του να τρελαθούν ν αφήσουν το σπιτικό τους, να πάρουν τα βουνό και έτσι
να εγκαινιάσουν την οργιαστική λατρεία του στον ελεύθερο φυσικό χώρο, ενώ τη
μάνα του την ξανάφερε στη ζωή, τη μετονόμασε από Σεμέλη σε Θυώνη ή Διώνη και
την πήρε κοντά του πάνω στον Όλυμπο. Έτσι η Σεμέλη αξιώθηκε να τη λατρεύουν οι
άνθρωποι μαζί με το γιο της.
Ινώ
Από τις αδελφές της Σεμέλης η
Ινώ πήρε άντρα ένα γιο του Αιόλου, το βασιλιά του Ορχομενού Αθάμαντα, που ήταν
ήδη πατέρας του Φρίξου και της Έλλης από τον πρώτο του γάμο με τη Νεφέλη. Με
τον Αθάμαντα η Ινώ απέκτησε και δυο δικά της παιδιά, τον Λέαρχο και τον
Μελικέρτη. Ακόμα, όπως έλεγαν, είχε αναλάβει με αληθινή στοργή και την ανατροφή
του μικρού Διονύσου, που είχε αφήσει η πρόωρα χαμένη αδελφή της. Όμως η Ήρα,
θέλοντας να εκδικηθεί και τον Δία για την απιστία του και τον Αθάμαντα για την
εγκατάλειψη της πρώτης του γυναίκας και την Ινώ, που είχε αναθρέψει το εξώγαμο
του Δία - ενώ είχε φερθεί σαν κακή μητριά στον Φρίξο και στην Έλλη -, έβαλε
μανία στο μυαλό του Αθάμαντα και της Ινώς. Έτσι ο Αθάμας, πάνω σε μια κρίση
της αρρώστιας του, σκότωοε τον ένα του γιο, τον Λέαρχο, παίρνοντάς τον για
ελάφι, ενώ η Ινώ, κατατρομαγμένη, άρπαξε στην αγκαλιά της τον άλλο της γιο, τον
Μελικέρτη, και μαζί του πήγε και γκρεμίστηκε από τα βράχια της Μεγαρίδας στη
θάλασσα. Με την πτώση τους η Ινώ και ο Μελικέρτης μεταμορφώθηκαν σε καλόγνωμα
πνεύματα του πελάγους, σωτήρια για όσους κινδυνεύουν στα θαλασσινά ταξίδια.
Γι' αυτό οι άνθρωποι λάτρεψαν αυτό τα πνεύματα, αφού άλλαξαν τα ονόματά τους
από Ινώ σε Λευκοθέα και από Μελικέρτη σε Παλαίμονα.
Αγαύη
Άλλη αδελφή της Σεμέλης ήταν η
Αγαύη. Αυτή πήρε άντρα τον Εχίονα, έναν από τους Σπαρτούς, και γέννησε τον
Πενθέα, ο οποίος αξιώθηκε ν ανεβεί στο θρόνο του Κάδμου και να γίνει βασιλιάς
της Θήβας. Επειδή όμως η Αγαύη είχε κακολογήσει την αδελφή της για την κρυφή
σχέση της με τον Δία και για τον παράνομο καρπό της, ο Διόνυσος την εκδικήθηκε
πολύ σκληρά και την ίδια και το γιο της: ξεσήκωσε την Αγαύη και τις άλλες γυναίκες της Θήβας, τις
έκανε όργανα της οργιαστικής λατρείας του και πήγε και ο ίδιος στη Θήβα, στον
τόπο της μάνας του, για να επιβάλει τη λατρεία αυτή. Τότε ο Πενθέας, που, όπως
και άλλοι βασιλιάδες σε άλλους τόπους, θέλησε ν' αντισταθεί στη διάδοση αυτής
της νέας λατρείας, πρόσταξε να συλλάβουν το θεό και να τον φυλακίσουν. Όμως ο
Διόνυσος όχι μόνο βγήκε εύκολα από τη φυλακή του, αλλά και παραπλάνησε το
βασιλιά, τον οδήγησε έξω από την πόλη, τάχα για να τον διευκολύνει να κατασκοπεύσει
τις εκστατικές τελετουργίες των μαινάδων, και εκεί τον άφησε να πέσει στα χέρια
τους. Έτσι οι πιστές του Διονύσου με πρώτη την Αγαύη διαμέλισαν και
κατασπάραξαν τον Πενθέα, πιστεύοντας πάνω στην έκστασή τους ότι ήτανε κάποιο
αγρίμι. Μάλιστα, η ίδια η Αγαύη μπήκε στη Θήβα θριαμβευτικά, κρατώντας στα
χέρια της το κεφάλι του γιου της, σαν να επρόκειτο για τρόπαιο από κυνήγι.
Αυτονόη - Πολύδωρος
Η Αυτονόη παντρεύτηκε τον
Αρισταίο κι έτσι έγινε μάνα του Ακταίωνα, του ασύγκριτου κυνηγού που χάθηκε
άδικα από την τιμωρία της Άρτεμης. Μην μπορώντας να αντέξει τον καημό για τον
πρόωρο και άδικο χαμό του γιου της, η Αυτονόη άφησε τη Θήβα και πήγε στη
Μεγαρίδα, όπου και πέθανε. Σε κατοπινούς καιρούς έδειχναν εκεί τον τάφο της. Ο
αδελφός της ο Πολύδωρος, ο μοναχογιός του Κάδμου και της Αρμονίας, διαδέχτηκε
τον πατέρα του στο θρόνο της Θήβας, όταν ο Κάδμος άφησε το βασίλειό του για να εγκατασταθεί στην Ήπειρο.
Έλεγαν πως και ο Πολύδωρος είχε ένα τέλος όμοιο με του Πενθέα, γιατί κι αυτός
είχε εναντιωθεί στη λατρεία του Διονύσου. Ο Πολύδωρος όμως έμεινε στη μνήμη των
ανθρώπων, γιατί, σαν πήρε γυναίκα τη Νυκτηίδα, την κόρη του Νυκτέα από τη γενιά
των Σπαρτών, αξιώθηκε να αποκτήσει γιο τον Λάβδακο, που έγινε αρχηγός της
μεγάλης θηβαϊκής δυναστείας των Λαβδακιδών.
[ΠΗΓΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΡΙΔΗΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ]
[ΠΗΓΗ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΡΙΔΗΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου