Πώς να εμπορεύομαι ρουμπίνια και διαμάντια,
ο ευλογημένος μου Δάσκαλος το δρόμο μού έδειξε.
Ρουμπίνια βρίσκονται διάσπαρτα στην πλατεία -
άνθρωποι του κόσμου περνούν από πάνω τους.
Κείνος που αγνοεί δεν μπορεί να τα διακρίνει.
Τα αφήνει κι απομακρύνεται.
Όσοι κατανοούν τα σηκώνουν -
ο αγαπητός μου Δάσκαλος μου έχει δείξει τον τρόπο.
Το έντομο κάθεται στο μέλι,
δεσμώτης στα κολλώδη φτερά του.
Τόσο δύσκολο να πετάξει κανείς μακριά
από την τρομερή συνήθεια να ζητά ολοένα και περισσότερα.
Προς τα δω έρχεται ένας τυφλός.
Προς τα κει ένας άλλος τυφλός πηγαίνει.
Ο τυφλός συναντά τον τυφλό -
ποιος μπορεί να δείξει τον δρόμο;
Όλοι ζητούν φωνάζοντας: «ρουμπίνι, ρουμπίνι!»
Όλοι προβάλλουν ένα πανί για να λάβουν.
Αλλά κανένας τους δεν λύνει τον κόμπο για να δει τι κρύβεται εντός.
Και έτσι είναι στερημένοι από όλα.
Όλοι φωνάζουν: «ρουμπίνι, ρουμπίνι!»
Μα κανείς δεν έχει προσπαθήσει να δει.
Ο υπηρέτης Καμπίρ κοίταξε.
Και ανέβηκε πέρα από τη γέννηση και το θάνατο.
[Το τραγούδι αποτελεί σύνθεση του Kabir, ο οποίος έζησε τον 15ο αιώνα στο
Μπεναρές, και προερχόταν από μουσουλμανική κάστα υφαντών, αλλά επηρεάστηκε πολύ
από τον ινδουιστή δάσκαλό του Ramananda. Είναι γνωστός για την καυστική
κριτική του τόσο των ινδουιστών όσο και των μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών
και για την προάσπιση μιας λατρείας προς τον Θεό πέρα από κάθε θρησκευτική
μορφή και διάκριση. Ο Θεός είναι με κάθε δίκαιο άνθρωπο, ο οποίος θεωρεί όλα τα
πλάσματα της φύσης δικά του και έχει απομακρυνθεί από τα πάθη του κόσμου. Ο Καμπίρ
δέχτηκε όσο ζούσε απειλές τόσο από τους ινδουιστές όσο και από τους μουσουλμάνους,
αλλά όταν πέθανε, τον διεκδίκησαν και οι δύο πλευρές ως άγιό τους! Το νόημα του
κειμένου: η πνευματική αλήθεια (ρουμπίνια) είναι μπροστά μας και δεν την
βλέπουμε, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι στα υλικά αγαθά
και την απόκτησή τους.]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου