Ο Κυνικός απεχθάνεται το ακριβό φαγητό (Κερκίδας ο Μεγαλοπολίτης)

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, Περί αρετ. 595 κ.εξ., -παράφραση στίχων του Κερκίδα:

            Όλα πηγαίνουνε στον πάτο τ' ακριβά

            των γαστριμάργων φαγητά

- και τότε πια δεν είναι φαγητά.

Σωστά τα λέει ο φίλτατος Κερκίδας:

σ' ένα δοχείο από τα πιο ευτελή

τα τρυφηλά εδέσματα βρίσκουν κατάληξη.

Μια και ο ίδιος αλάτι κατανάλωνε, [1]

με σάλιο αλμυρό κατάφτυνε την καλοπέραση. [2]

         

Ἅπαντα δ΄ ἔρρειν εἰς βυθὸν τὰ τίμια

τῶν γαστριμάργων σῖτα͵ μήτε σῖτ΄ ἔτι͵

τῶν εὐτελεστάτων λέβητος ἐξ ἑνὸς

ὀρθῶς λέγει που Κερκίδας ὁ φίλτατος

τέλος τρυφώντων͵ αὐτὸς ἐσθίων ἅλας͵

αὐτῆς τρυφῆς ἔθ΄ ἁλμυρὸν καταπτύων.

---

[1] Το αλάτι θεωρούνταν από τους Κυνικούς κατάλληλο έδεσμα για φιλοσόφους, ένδειξη λιτής διατροφής.

[2] Έκφραση έντονης απέχθειας προς την τρυφηλή και μαλθακή ζωή. Στο αρχαίο κείμενο η έκφραση  ἁλμυρόν καταπτύων σημαίνει μεταφορικά φτύνω με δριμύτητα, με οξύτητα, με απέχθεια.