Από τα Λακεδαιμονικά του Φαίστου


Είναι άγνωστο πότε έζησε ο Φαίστος και οι πληροφορίες που διαθέτουμε για το συγγραφέα αυτόν είναι μηδαμινές. Σε σχόλια στους Πυθιόνικους του Πινδάρου (4.28 και 9.90b) φέρεται ως συγγραφέας ενός έργου με τίτλο Λακεδαιμονικά Μακεδονικά [i]), από το οποίο σώζεται ένας και μοναδικός στίχος που αφορά τη σχέση ταύτισης του μέγιστου ελληνικού θεού, του Δία, με τον μέγιστο θεό των Αιγυπτίων, τον Άμμωνα.

(Σχόλ. Πινδ. Πυθ. 4.28:)      Οι Λίβυες τον Δία τον προσαγορεύουν Άμμωνα και τον τιμούν μ’ αυτό τον τρόπο, ενώ υπάρχει και μαντείο του στη Λιβύη. Γιατί και ο Φαίστος στα Λακεδαιμονικά του λέει εύστοχα:
            Δία, Άμμωνα της Λιβύης, κερασφόρε μάντη, άκουσέ με.



[i] Έτσι δίνει τον τίτλο το σχόλιο στον Πυθιόνικο 9.90b, κάτι που θα έκανε τον μοναδικό παραδιδόμενο στίχο να παραπέμπει στην περίφημη επίσκεψη του Αλέξανδρου στο μαντείο του Άμμωνος. Επιπλέον το επίθετο Λακεδαιμονικός είναι σπανιότατο, αφού προτιμάται ο τύπος Λακεδαιμόνιος. Ωστόσο ακριβώς αυτή η λεπτομέρεια καθιστά τη γραφή Λακεδαιμονικός lectio difficilior και άρα προτιμότερη.

Σχόλια