Ένα όμορφο ερωτικό τετράστιχο από την Πομπηία (CIL IV 9123)

Το ποίημα βρέθηκε γραμμένο με κόκκινο χρώμα σε τοίχο στην Πομπηία στις 25 Φεβρουαρίου του 1915, αλλά το χειμώνα του 1915, μετά από παρατεταμένη καταρρακτώδη βροχή, ο τοίχος γκρεμίστηκε και το πρωτότυπο χάθηκε:

Nihil durare potest tempore perpetuo.
Cum bene Sol nituit redditur Oceano;
Decrescit Phoebe quae modo plena fuit.
Sic Venerum feritas saepe fit aura levis. 

Τίποτα δεν μπορεί να αντέξει στον αιώνιο χρόνο.

Σαν λάμψει αρκετά ο Ήλιος, επιστρέφει στον Ωκεανό.

Εξαφανίζεται η Σελήνη που λίγο πριν ήταν ολόκληρη.

Έτσι κι η άγρια των ερώτων ορμή συχνά γίνεται αύρα ανάλαφρη.