Το επιτάφιο επίγραμμα σε ελεγειακό
δίστιχο που ακολουθεί χρονολογείται στα 540-530 π.Χ. και βρέθηκε χαραγμένο στη
βάση, η οποία στήριζε πιθανότατα τον περίφημο κούρο της Αναβύσσου. Το επικό
λεξιλόγιο (ἐνί προμάχοις, θοῦρος Ἄρης),
η χρήση του ποτέ (κάποτε) που
παραπέμπει στους ήρωες του μακρινού παρελθόντος και η αναφορά στον Άρη δίνουν
στον θάνατο του Κροίσου την άχρονη αξία που ο Πίνδαρος στις ωδές του αποδίδει
στις επιτυχίες των νικητών αθλητών, παραλληλίζοντάς τες με μυθικά παραδείγματα
παρμένα από την παραδοσιακή εγκωμιαστική ποίηση. Το εμφατικό ὅν στην αρχή του πενταμέτρου θέτει στο
κέντρο της προσοχής τον ήρωα του επιγράμματος:
Στάσου και θρήνησε πλάι στο μνήμα του νεκρού Κροίσου.
Αυτόν ο ορμητικός Άρης αφάνισε κάποτε στην πρώτη γραμμή της
μάχης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου