Αυλωδίες-τραγούδια του αυλού



            Πρόκειται για μια σειρά κομψών ποιημάτων που βρέθηκαν γραμμένα  πάνω σε πάπυρο του 1ου αιώνα μ.Χ. από την Οξύρρυγχο (Oxy. Pap. 15. 1795) κατά αλφαβητική σειρά, με βάση το πρώτο γράμμα κάθε στροφής, σε δύο στήλες. Η πρώτη στήλη (από το Α ως το Γ) βρέθηκε πολύ κατεστραμμένη, ενώ η δεύτερη (Θ-Ξ) σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση. Τα υπόλοιπα γράμματα δε σώζονται. [1]

Θ[                                                                                ]
            μη ζητάς ν' αδικείς, μήτε να μαλώνεις, αν αδικείσαι.
            Φόνους και διαμάχες ν' αποφεύγεις, ν' απέχεις απ' τους διαπληκτισμούς.
            Λίγο θα μοχθήσεις κι ύστερα δε θα μετανιώσεις.
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.
           
Είδες[2] άνοιξη, χειμώνα, θέρος. Τα ίδια πάντα είναι.
            Ο ίδιος Ήλιος δύει και η νύχτα παίρνει αυτά που της ανήκουν.
            Μην κοπιάζεις ερευνώντας από πού ο Ήλιος κι από πού είναι τα νερά,
            αλλά από πού μύρο και στεφάνια θ' αγοράσεις.
                                                                                   Παίξε τον αυλό για μένα.
           
Κρήνες τρεις μελιού που μόνες αναβλύζουν θα ήθελα να είχα,
            πέντε που χύνουν γάλα, δέκα από κρασί, από μύρο δώδεκα,
            και δυο από τρεχούμενο νερό, τρεις από χιόνι.
            Ένα παιδί στην κρήνη μου παρθένο θα ήθελα να είχα.
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.

Λυδικός αυλός, οι λυδικοί σκοποί της λύρας,
            φλογέρα φρυγική, τύμπανα από δέρμα ταύρου για χάρη μου κοπιάζουν.
            Αυτά να ψάλλουν μ' αρέσει όσο ζω και όταν αποθάνω
            επάνω απ' το κεφάλι μου βάλτε μου τον αυλό, στα πόδια μου τη λύρα.
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.

            Μέτρα του πλούτου βρήκε ποιος, ποιος της πενίας τα μέτρα,
            ή ποιος μες στους ανθρώπους πάλι τα μέτρα του χρυσού;
            Και τώρα εκείνος που 'χει χρήματα ακόμη πιο πολλά ποθεί,
            πλούσιος και αν είν' ο δύστυχος σαν πένης υποφέρει.
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.

            Νεκρό ποτέ σου αν δεις και μνήματα βουβά σαν προσπεράσεις,
            κοινό καθρέφτη βλέπεις. Κι ο πεθαμένος τα ίδια αντίκριζε.
            Ο χρόνος είναι δάνειο και της ζωής ο δανειστής πικρός,
            κι αν πίσω κάποτε θελήσει να στο πάρει, με κλάμα θα το δώσεις.
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.

            Ξέρξης ήταν ο βασιλιάς που έλεγε τα πάντα να μοιράσει με το Δία,
           αυτός που με πηδάλια δυο -και σ' ένα μόνο πλοίο- της Λήμνου τα νερά διέσχισε. [3] 
       Ευδαίμων ήταν ο Μίδας, ο Κινύρας [4] ευδαίμων τρεις φορές,
            μα ποιος στον Άδη πήγε έχοντας περισσότερο από έναν οβολό;
                                                                                    Παίξε τον αυλό για μένα.



[1] Ένας άλλος πάπυρος της Οξυρρύγχου (Oxy. Pap. 1. 15), που περιέχει υπολείμματα μιας σειράς αυλωδιών, περιλαμβάνει μια στήλη με τα γράμματα Χ ως Ω, ανήκει όμως στον τρίτο μ.Χ. αιώνα.
[2] Η αλφαβητική σειρά απαιτεί κανονικά μια λέξη που να αρχίζει από Ι-, όμως στον πάπυρο συχνά το Ι- και ΕΙ- εναλλάσσονται ως απόρροια της σύμπτωσης στην προφορά του ι και του ει.
[3] Εννοεί τη φυγή του Ξέρξη μετά την ήττα του.
[4] Βασιλιάς της Κύπρου την εποχή του τρωικού πολέμου.